Orijinal Metin
If Pakistan Is Recognizing Occupied Cyprus, Why Shouldn’t Cyprus Recognize Baluchistan?
By Michael Rubin
…
Azerbaijan’s Ilham Aliyev will march in lockstep with Erdoğan’s desires due to his need for Turkish military support, as well as Aliyev’s recognition that for his dynasty to continue, Turkey will need to intervene upon his death due to his wife’s corruption and his son’s autism.
Pakistan, too, is casting its support to Turkish-occupied Cyprus. Speaking at a press conference last week, Prime Minister Shehbaz Sharif declared Pakistan’s “support for the people of the Turkish Republic of Northern Cyprus.”
Turkey, Azerbaijan, and Pakistan-the new axis of Sunni Islamist terror-eschew diplomatic norms. Any recognition of occupied northern Cyprus as sovereign that Ankara, Baku, or Islamabad offers is done not on the merits of history or law, but rather in service of Turkey’s imperial ambition.
If these countries seek to dismantle a sovereign, European Union member and democracy, perhaps it is time Cyprus, Greece, and like-minded democracies return the favor.
Turkey, Azerbaijan, and Pakistan are each dictatorship, known for endemic corruption and repression of ethnic and religious minorities.
Since its founding more than a century ago, the Republic of Turkey has systematically repressed Kurds, first on religious grounds as the group resisted Mustafa Kemal Atatürk’s secularization and then in recent decades on ethnic grounds as well. Erdoğan, meanwhile, bases his repression on both aspects, especially as the Sufi-oriented Kurds chafe at his Muslim Brotherhood vision.
Azerbaijan is an artificial state whose borders were ill-defined in the brief period between its independence and its absorption into the Soviet Union; it is afar from homogenous, however. As he gerrymandered the Caucasus, Joseph Stalin incorporated Nagorno-Kabarakh, an indigenous Armenian land, into Azerbaijan.
While Aliyev expelled Nagorno- Armenians in 2023 and then dynamited their parliament, he has not been successful in convincing ethnic Azeris to return to what is essentially a foreign land for them.
Ironically, prior to their expulsion, the Nagorno-Karabakh Armenians were the only officials in territory Azerbaijan considered its own to win their offices through legitimate elections. Azerbaijan is also home to the Talysh people against whom the Baku government systematically discriminates.
Pakistan is among the world’s most artificial states. Created theoretically as a state for Muslims, it is an amalgam of different ethnic groups, many of which seek to go their own way and some, like the Baluch, who have an earlier history of statehood under the Khanate of Kalat.
Northern Cyprus has zero legitimacy as a state. Not only is its Turkish majority the result of an invading Turkish army’s ethnic cleansing a half century ago, but the Turkish government has used an influx of Turkish settlers to suffocate the Cypriot Muslim’s traditional culture.
If Erdoğan seeks to promote separatism and Azerbaijan and Pakistan support his calls, then there can be only one logical response:
Cyprus, Greece, as well as the broader European Union and the United States should be aggressive in the response and promote aspirant countries and peoples like the Kurds and Talysh, as well as openly support the restoration of the sovereignty of Nagorno-Karabakh and Kalat [Baluchistan].
…
All Turks, Azeris, and Pakistani must understand that if their leaders open the Pandora’s Box, there will be no closing it and, whether next year or a decade from now, they will face a common result:
Partition and division. Ankara, Baku, and Islamabad may come to lament that fact, but Diyarbakir as the new capital of Kurdistan, Stepanakert as the renewed capital of Nagorno-Karabakh, Lankaran as the capital of the Talysh Republic, and Kalat or Gwadar as the capital of Baluchistan will celebrate.
Metin Çeviri
Pakistan İşgal Altındaki Kıbrıs’ı Tanıyorsa, Kıbrıs Neden Belucistan’ı Tanımasın?
Yazar: Michael Rubin
…
Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev, Türk askeri desteğine olan ihtiyacı ve hanedanlığının devamı için eşinin yolsuzlukları ve oğlunun otizmi nedeniyle ölümü üzerine Türkiye’nin müdahale etmesi gerekeceğinin farkında olması nedeniyle Erdoğan’ın isteklerine uygun hareket edecektir.
Pakistan da Türk işgali altındaki Kıbrıs’a destek veriyor. Başbakan Şehbaz Şerif, geçen hafta düzenlediği basın toplantısında Pakistan’ın “Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti halkına desteğini” dile getirdi.
Türkiye, Azerbaycan ve Pakistan -Sünni İslamcı terörün yeni ekseni- diplomatik normlardan kaçınıyor. Ankara, Bakü veya İslamabad’ın işgal altındaki Kuzey Kıbrıs’ı egemen olarak tanıması, tarih veya hukukun üstünlüğüne değil, Türkiye’nin emperyal hırsına hizmet ediyor.
Eğer bu ülkeler egemen, Avrupa Birliği üyesi ve demokrasiyi ortadan kaldırmaya çalışıyorsa, belki de Kıbrıs, Yunanistan ve benzer düşünen demokrasilerin de aynı iyiliği yapma zamanı gelmiştir.
Türkiye, Azerbaycan ve Pakistan, her biri yaygın yolsuzluk ve etnik ve dini azınlıklara yönelik baskılarıyla bilinen birer diktatörlüktür.
Bir asırdan uzun bir süre önce kurulan Türkiye Cumhuriyeti, Kürtleri sistematik olarak baskı altına almıştır; önce Mustafa Kemal Atatürk’ün laikleştirmesine direnen grup olarak dini gerekçelerle, son on yıllarda ise etnik gerekçelerle. Erdoğan ise baskısını her iki gerekçeye de dayandırmaktadır; özellikle de Sufi eğilimli Kürtler, Müslüman Kardeşler vizyonundan rahatsız oldukları için.
Azerbaycan, bağımsızlığından Sovyetler Birliği‘ne dahil olmasına kadar geçen kısa sürede sınırları belirsiz kalmış yapay bir devlettir; ancak homojen olmaktan uzaktır. Joseph Stalin, Kafkasya’yı yeniden düzenlerken, yerli bir Ermeni toprağı olan Dağlık Karabağ’ı Azerbaycan’a katmıştır.
Aliyev, 2023’te Dağlık Ermenilerini sürgün edip parlamentolarını dinamitlemiş olsa da etnik Azerileri, özünde onlar için yabancı bir toprak olan bu topraklara geri dönmeye ikna etmekte başarılı olamamıştır.
İronik bir şekilde, sürgünden önce Dağlık Karabağ Ermenileri, Azerbaycan’ın kendilerine ait saydığı topraklarda meşru seçimlerle göreve gelen tek yetkililerdi. Azerbaycan aynı zamanda, Bakü hükümetinin sistematik olarak ayrımcılık yaptığı Talış halkına da ev sahipliği yapmaktadır.
Pakistan, dünyanın en yapay devletlerinden biridir. Teorik olarak Müslümanlar için bir devlet olarak kurulan bu ülke, farklı etnik grupların bir karışımıdır. Bu grupların birçoğu kendi yolunda gitmeyi tercih ederken, Beluçlar gibi daha önce Kalat Hanlığı altında devlet kurma geçmişine sahip olanlar da vardır.
Kuzey Kıbrıs’ın bir devlet olarak hiçbir meşruiyeti yoktur. Türk çoğunluğu, yarım asır önce işgalci Türk ordusunun gerçekleştirdiği etnik temizliğin bir sonucu olmakla kalmayıp, Türk hükümeti, Kıbrıslı Müslümanların geleneksel kültürünü boğmak için bir dizi Türk yerleşimciyi kullanmıştır.
Erdoğan ayrılıkçılığı teşvik etmeye çalışıyorsa ve Azerbaycan ile Pakistan da onun çağrılarını destekliyorsa, o zaman tek bir mantıklı yanıt olabilir:
Kıbrıs, Yunanistan, daha geniş anlamda Avrupa Birliği ve Amerika Birleşik Devletleri, bu konuda agresif olmalı, Kürtler ve Talışlar gibi aday ülke ve halkları desteklemeli ve Dağlık Karabağ ve Kalat’ın [Beluçistan] egemenliğinin yeniden tesis edilmesini açıkça desteklemelidir.
…
Tüm Türkler, Azeriler ve Pakistanlılar, liderleri Pandora’nın Kutusu’nu açarlarsa, onu kapatmanın mümkün olmayacağını ve ister gelecek yıl ister on yıl sonra olsun, ortak bir sonuçla karşılaşacaklarını anlamalıdır: Bölünme ve bölünme. Ankara, Bakü ve İslamabad bu duruma hayıflanabilir, ancak Kürdistan’ın yeni başkenti Diyarbakır, Dağlık Karabağ’ın yenilenen başkenti Stepanakert, Talış Cumhuriyeti’nin başkenti Lenkeran ve Belucistan’ın başkenti Kalat veya Gwadar kutlama yapacaktır.
Fotoğraf: aei.org
